wypalać

wypalać
wypalać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl_8}}– wypalić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'paląc, zamieniać w popiół, niszczyć doszczętnie; działając na coś wysoką temperaturą, unicestwiać; spalać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wiosną ludzie masowo wypalają trawy. Pożar wypalił młodnik. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'utwardzać, oczyszczać coś przez prażenie w ogniu, przez poddawanie obróbce cieplnej w wysokiej temperaturze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wypalać cegły, gliniane figurki, wapno. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zużywać coś przez palenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przez zimę wypalamy dwie tony węgla. Na każdej przerwie wypalamy po papierosie i dzielimy się uwagami na temat wysłuchanego wykładu. Wypaliłeś już całą paczkę papierosów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzyskiwać coś z surowca przez prażenie go w ogniu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wypalać węgiel z drewna. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dotykając celowo lub przez nieostrożność rozżarzonym, rozgrzanym, żarzącym się przedmiotem, zostawiać na czymś ślady, znaki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wypalić papierosem dziurę w narzucie. Listwa z wypalonym wzorkiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'udawać się, dawać się załatwić, zrealizować; wychodzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Możesz spróbować – takie rzeczy czasem wypalają. Pomysł nie wypalił. Sprawa na szczęście wypaliła. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… …   Słownik języka polskiego

  • brodawka — ż IV, CMs. brodawkawce; lm D. brodawkawek 1. «wyniosłość tkanki łącznej, pokryta nabłonkiem, występująca na powierzchni ciała, błon śluzowych lub wewnątrz narządu czy tkanki» Brodawki językowe, sutkowe. 2. bot. «gruczołowate, kuliste wzniesienie… …   Słownik języka polskiego

  • cegła — ż IV, CMs. cegłagle; lm D. cegłagieł 1. «materiał budowlany z gliny i piasku lub z innych surowców mineralnych, uformowany w kształcie prostopadłościanów; kostka takiego materiału» Cegła ogniotrwała, glazurowana. Cegła czerwona, żółta. Dom z… …   Słownik języka polskiego

  • lazurować — ndk IV, lazurowaćruję, lazurowaćrujesz, lazurowaćruj, lazurowaćował, lazurowaćowany techn. «nanosić na powierzchnię szkła sole srebra lub miedzi roztarte z drobno mieloną gliną i wodą, a następnie wypalać wyrób» …   Słownik języka polskiego

  • opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… …   Słownik języka polskiego

  • palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

  • piętnować — ndk IV, piętnowaćnuję, piętnowaćnujesz, piętnowaćnuj, piętnowaćował, piętnowaćowany 1. «uznawać coś za zło, za hańbę, surowo osądzać, ostro potępiać kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Piętnować przekupstwo, donosicielstwo,… …   Słownik języka polskiego

  • wapniak — m III, D. a, N. wapniakkiem; lm M. i 1. «skała wapienna; wapień (także zmielony, używany jako nawóz sztuczny)» Wypalać wapniaki. Rozsiewać wapniak. Siewnik do wapniaka. 2. pot. «jajko wapnowane» 3. B.=D.; lm DB. ów posp. «w języku młodzieży:… …   Słownik języka polskiego

  • brodawka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. brodawkawce; lm D. brodawkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypukłe zgrubienie tkanki łącznej, pokryte nabłonkiem, pełniące określoną funkcję biologiczną : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”